Bij digitale kunst speelt de computer een zeer belangrijke rol, en het is dus niet verwonderlijk dat deze kunstvorm pas vanaf het begin van de jaren ’70 in opmars was. De term digitale kunst is nauw verwant met de begrippen mediakunst, multimedia, interactieve kunst en nieuwe media.
Tot 1990 maakten de meeste kunstenaars standaard gebruik van de zogeheten analoge media waaronder verf, schildersdoeken, analoge camera’s, hout, steen en ga zo maar door. Maar met de intrede van de multifunctionele computers brak ook het tijdperk van de digitale kunst aan. Door het schrijven van specifieke codes waren digitale kunstenaars in staat om de computers onder andere tekeningen te laten printen en wisten ze uitgaande data dusdanig te manipuleren zodat er waarachtige kunstobjecten ontstonden.
Het internet zorgde er overigens voor dat digitale kunst uitgroeide tot een wijdverbreide kunstvorm. Immers, door de komst van het internet konden digitale kunstenaars hun werk ook daadwerkelijk over de gehele wereld gaan verspreiden, zonder er al te veel moeite voor te doen. Op deze manier werden ook kunstliefhebbers uit andere werelddelen in staat gesteld om kennis te maken met de digitale kunst. Het werd zelfs mogelijk om onderling samen te werken door elkaars werk te manipuleren, waardoor de zogenaamde “Global Village” ontstond. Deze term werd bedacht door Marshall McLuhan en kan worden vertaald als ‘mondiaal dorp’. Global Village behelst een trend in de massamedia waarbij plaats- en tijdsbarrières worden weggenomen opdat mensen op wereldwijde schaal kunnen communiceren. De wereld wordt hierdoor als het ware gereduceerd tot een dorp, vandaar de naam Global Village.
Digitale kunst kenmerkt zich door de volgende punten:
- Interactiviteit: Veel digitale kunst is synergetisch. Dit betekent dat de “gebruiker” de kunst aan kan passen naargelang zijn of haar persoonlijke inzichten en ideeën. Een verhaal in hypertekst is hier een goed voorbeeld van.
- Reproductie: Digitale kunst kan gereproduceerd worden zonder enig kwaliteitsverlies.
- Virtualiteit: De actieve bron van digitale kunst is de code welke geschreven is. Dit houdt in dat de kunst zelf enkel beschikbaar is middels een afgeleide vorm. Door gebruik te maken van geavanceerde elektronische apparaten zoals beeldschermen en computers wordt digitale kunst als het ware tevoorschijn getoverd.
- Participatie: Het overgrote deel van digitale kunst kan slechts bestaan door de observeerder erbij te betrekken. Het is de aanschouwer die in feite het kunstwerk manipuleert of bouwt.
- Manipulatie: Digitale kunst kan voortdurende veranderingen ondergaan omdat het manipuleerbaar blijft.
- Dynamisch: Digitale kunst is dynamisch van aard doordat de aanpassingen van de gebruikers ervoor zorgen dat de uiterlijke vorm van voorbijgaande aard is en steeds aan verandering onderhevig is.